ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ, 641 μ.Χ.

JORGE LUIS BORGES

ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ, 641 μ.Χ.

Αφού ο πρωτόπλαστος Αδάμ τη νύχτα

πρωτόδε, και τη μέρα, και τί σχήμα

το χέρι του είχε, οι άνθρωποι όλοι πιάσαν

κι αποτυπώσανε και καταγράψαν

σε πέτρα ή μέταλλο ή περγαμηνή ό,τι

τη γη τυλίγει ή τα όνειρά τους πλάθουν.

Και να το έργο τους: η Βιβλιοθήκη.

Λένε ότι τα βιβλία που περιέχει

ξεπέρασαν τον αριθμό των άστρων,

την άμμο της ερήμου. Αν κάποιος –λένε–

να τα διαβάσει όλα επιχειρούσε,

τον νου του θά ’χανε, τ’ αλόγιστά του

επίσης μάτια. Ιδού η μεγάλη μνήμη

των αιώνων: οι ήρωες του παρελθόντος,

τα ξίφη, τα λακωνικά σημεία

της άλγεβρας, των πλανητών η γνώση

που κυβερνούν τη μοίρα, οι δυνάμεις

των χορταριών και των ιερών μαρμάρων,

ο στίχος που τα χάδια διαιωνίζει,

μα και η επιστήμη αυτή που βγαίνει μέσα

απ’ του Θεού τους ερήμους λαβυρίνθους,

η Θεολογία, η Αλχημεία που ψάχνει

να βρει στη λάσπη μέσα το χρυσάφι,

των εθνικών οι φαντασίες όλες.

Οι άπιστοι, αν καεί –βγαίνουνε και λένε–,

θα καεί η Ιστορία. Ω, πόσο αυταπατώνται!

Του ανθρώπου τα νυχτέρια θα γεννήσουν

ξανά πολλά, αναρίθμητα βιβλία.

Ακόμα όμως κι αν δεν μείνει πίσω ούτ’ ένα,

και πάλι οι άνθρωποι θα ξαναφτιάξουν

την καθεμιά σελίδα, κάθε αράδα,

τους άθλους του Ηρακλή, τους έρωτές του,

και τα διδάγματα των χειρογράφων.

Στον πρώτο αιώνα από το έτος της Εγίρας

εγώ, ο Ομάρ που υπέταξε τους Πέρσες

κι επέβαλε το Ισλάμ ανά τον κόσμο,

διατάζω τους στρατιώτες μου να βάλουν

φωτιά να κάψουν τη Βιβλιοθήκη,

που εν τούτοις δεν θα καταστραφεί. Αινείτε

τον Θεό τον άγρυπνο και τον Μωάμεθ,

τον απόστολό του.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.