Η ΝΥΧΤΑ ΕΞΩ ΚΥΒΕΡΝΑΤΑΙ

RENÉ CHAR

Η ΝΥΧΤΑ ΕΞΩ ΚΥΒΕΡΝΑΤΑΙ

Άνθρωποι των φαιών καλαμιών χείλη της φτώχειας δαντέλες που

   ασθμαίνουν στην ανηφόρα του ολκού τους καθώς τραβιέται

   φλογισμένος προς την είσοδο
Ασπάζομαι τον τόπο της θεμελιωμένης σάρκας
Πίσω από το τζάμι βομβίζουν όλοι οι θρυμματισμένοι πυρετοί διυλίζονται
Δαφνοστεφανωμένε νικητή των ματιών που μεταφέρονται
Ίσαμε τον χείμαρρο για να τα γλείψει εκείνος στον μυχό του φαραγγιού του
Άντε κουνήσου πια κι εσύ αβέβαιε άνεμε αχθοφόρε
Με το βάρος σου χαλάς των βαθμών το εμπόριο
Η κομψή του ράχη δεν παραδόθηκε στο φύλλωμα της λάμπας
Οι δεσμοί υποχωρούν Το νησί της κοιλιάς του φεύγει χάνεται με πάθος

   και με χρώματα
Ο μίσχος της παπαρούνας εξέγερση και άνθος πεθαίνει με χάρη
Και η γαλήνη όλη είναι θρήνος τέλος χαρά

Τέρας που τινάζεις τον ζεστό σου χούμο στην άνοιξη της πόλης της
Κι εσύ βεντούζα ανάποδη στου ουρανού τα πλευρά
Ανεχθείτε μας να είμαστε εμείς οι ακραίοι σας προσκυνητές
Σπορείς θαμμένοι στον λαβύρινθο του ποδιού σας.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.