ΕΝΑ ΚΛΕΙΔΙ ΣΤΟ ΗΣΤ ΛΑΝΣΙΝΓΚ

JORGE LUIS BORGES

ΕΝΑ ΚΛΕΙΔΙ ΣΤΟ ΗΣΤ ΛΑΝΣΙΝΓΚ

         Στη Χουδίτ Ματσάδο

Είμαι κομμάτι ατσάλι καλοδουλεμένο.

Η μι’ άκρη μου ακανόνιστη είναι, μα έχει χάρη.

Τον ύπνο μου κοιμάμαι μέσα σ’ ένα ερμάρι

που δεν το βλέπω – σε μια κλειδοθήκη μένω.

Υπάρχει και μια κλειδαριά που με προσμένει:

μια μόνο. Και είναι σε μια σιδερένια πόρτα

με κρύσταλλο σα σίδερο γερό. Απ’ τα χόρτα

πίσω είναι η οικία όντως, μα με μυστικά δεμένη.

Ψηλοί έρημοι καθρέφτες στέκουν στο σκοτάδι

και βλέπουν μέρες και νυχτιές επί έτη και έτη,

και τις φωτογραφίες όσων είν’ στον Άδη,

μα και το χτες των φωτογραφιών προσέτι.

Κάποια φορά εγώ τούτη τη βαριά θα σπρώξω

θύρα, έχοντας την κλειδαριά γυρίσει απ’ όξω.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.