ΑΣΕΒΕΔΟ

JORGE LUIS BORGES

ΑΣΕΒΕΔΟ

Οι κάμποι των παπούδων μου όλων, που κρατάνε

ακόμα τ’ όνομα Ασεβέδο για όνομά τους –

κάμποι αχανείς, και δεν μπορώ καν τα όριά τους

εγώ να φανταστώ. Τα χρόνια μου περνάνε

κι ούτ’ έχω καταφέρει νά ’ιδω τις μακριές τους

τις λεύγες σκόνης και πατρώας γης, που οι νεκροί μου

απ’ τ’ άλογά τους βλέπαν, και είναι οι ανοιχτοί μου

οι δρόμοι με τα δειλινά και τις αυγές τους.

Παντού είναι η πεδιάδα. Και τους είδα που ήσαν

στην Αϊόβα, στον Νότο και σ’ αυτήν την άγια

της Γαλιλαίας γη, στρωμένη ιτιές και βάγια,

που του Ιησού τ’ ανθρώπεια πόδια περπατήσαν.

Και χάσει δεν τους έχω. Εδώ είναι. Και τους νιώθω

δικοί μου νά ’ναι μες στη λήθη ή και στον πόθο.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.