YVES BONNEFOY
ΜΙΑ
ΦΩΝΗ
Συντηρούσα
μια φωτιά μες στην απλούστερη απ’ όλες τις νύχτες
Έκαιγα
σύμφωνα με τη φωτιά λέξεις μονίμως αμιγείς
Ξαγρυπνούσα,
Μοίρα ιλαρή και από μια Μοίρα ζοφερή
Το
κορίτσι το λιγότερο ανήσυχο στων τοίχων την όχθη.
Είχα
πολύ λίγο καιρό ν’ αντιληφθώ και να υπάρχω,
Ήμουν
ο ίσκιος, και μου άρεσε που φρουρούσα το οίκημα
Και
περίμενα, των αιθουσών ήμουν η υπομονή,
Κι
εγνώριζα πως η φωτιά δεν έκαιγε ματαίως.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου