GEORG TRAKL
ΨΥΧΗ
ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Ο
μαρασμός – τί τρυφερά τα φύλλα συσκοτίζει·
και
κατοικεί στο δάσος η ευρύχωρη σιωπή τους.
Ενός
χωριού στρεβλή προβάλλει η στοιχειωμένη ειδή του.
Της
αδελφής το στόμα σε μαυρόκλαδα θροΐζει.
Ο
μόνος κι έρημος ξανατοιμάζεται να φύγει·
Βοσκός
σε μαύρα μονοπάτια – και ίσως να τον είδες.
Θηρίο
βγαίνει σιγανά απ’ των δέντρων τις αψίδες
Και
διάπλατα μπρος στον Θεό τα βλέφαρά του ανοίγει.
Καλό
κυλά ποτάμι με νερά γαλαζωμένα
και
στη βραδιά εμφανίζεται ο συννεφοσωρίτης·
επίσης
η ψυχή, με την αγγελική σιωπή της.
Βουλιάζουνε
μορφές και σχήματα παρωχημένα.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου