ΣΤΟ ΦΥΛΛΩΜΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΟΛΟ ΜΕ ΚΙΘΑΡΕΣ…

GEORG TRAKL

ΣΤΟ ΦΥΛΛΩΜΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΟΛΟ ΜΕ ΚΙΘΑΡΕΣ…

Στο φύλλωμα το κόκκινο όλο με κιθάρες, λειώνει

του κοριτσιού η κόμη η κίτρινη, έτσι που ανεμίζει

στον φράχτη, που ηλϊοτροπίων χρώμα τον στολίζει.

Μέσ’ απ’ τα σύννεφα χρυσό αγκομαχάει βαγόνι.

Στων ίσκϊων μέσ’ τη σιγαλιά σωπαίνουν κάτι λίγες

γριές, κάτι λίγοι γέροι, και αγκαλιές ηλίθιες στέλνουν.

Και στον εσπερινό παιδιά ορφανά γλυκά που ψέλνουν!

Στης κίτρινης ομίχλης τους αχνούς βομβίζουν μύγες.

Τα ρούχα ακόμα πλένουν οι γυναίκες στο ποτάμι –

για κοίτα, η απλωμένη τους μπουγάδα κυματίζει,

ενώ η μικρούλα που καιρό μ’ αρέσει, δες, γυρίζει

παρέα με το σούρουπο, εμένα να προκάμει.

Απ’ τον χλιαρό ουρανό γκρεμίζονται σπουργίτια ανάρια

σε κάτι τρύπες πράσινες που η σήψη βασιλεύει.

Του πεινασμένου η μύτη, για να κορεστεί, πιστεύει

σε μυρωδιές από ψωμί και από βαριά μπαχάρια.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.