GEORG TRAKL
ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ
Γυναίκες
και άντρες, ανθρωπάκια, σύντροφοι συντετριμμένοι
σκορπίζουν
άνθη σήμερα (γαλάζιες, κόκκινες βιολέτες)
στους
τάφους τους επάνω που από φως θολό είναι φωτισμένοι.
Στον
θάνατο μπροστά σαν κούκλες κάνουνε, σαν μαριονέτες.
Ω,
εδώ έρχονται γεμάτοι φόβο και με ταπεινοφροσύνη,
σαν
ίσκιοι πίσω από θαμνόδεντρα με μαύρη μι’ αγωνία.
Στον
άνεμο του φθινοπώρου ηχούν των αγεννήτων θρήνοι,
κι
εδώ περιπλανώμενη θα δεις θαμπή φωτοχυσία.
Των
εραστών οι στεναγμοί στα σύγκλαδα τρεμανασαίνουν·
σαπίζει
η μάνα εκεί με το παιδί της, κι είναι η σήψη τέρας.
Των
ζώντων τώρα εξωπραγματικοί χοροί έρχονται-πηγαίνουν,
και
αλλόκοτοι στον άνεμο έπειτα σκορπιούνται της εσπέρας.
Χαώδης
η ζωή τους, συμφορές γεμάτη: μια παγίδα.
Σπλαχνίσου,
Κύριε, τις γυναίκες που τις βασανίζουν πόνοι
και
που πενθούν και κλαίνε και έχουν στερηθεί την πάσα ελπίδα.
Ελέησον
όσους τριγυρνούν στο σύμπαν ήρεμοι και μόνοι.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου