SALVATORE
QUASIMODO
ΔΩΣ’
ΜΟΥ ΤΗ ΜΕΡΑ ΜΟΥ
Δώσ’
μου τη μέρα μου·
για
να ψάχνω ακόμα να βρω
μιαν
όψη ναρκωμένη από τα χρόνια
που
κάποιος μυχός νερών
στη
διαφάνεια τη φέρνει πάλι,
για
να κλαίω του εαυτού μου την αγάπη τού ίδιου.
Περπατώ
στην καρδιά σου,
και
άστρα ανακαλύπτω
σε
κάτι αρχιπέλαγα άγρυπνα
–τη
νύχτα– και αδελφικά σ’ εμένα,
απολίθωμα
που από κλυδωνισμούς κουρασμένους αναδύθηκε·
καμπύλη
γραμμένη από μυστικές τροχιές
όπου
βρισκόμαστε στριμωγμένοι,
με
τις χλόες και τα κατσάβραχα.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου