RENÉ CHAR
ΤΟ ΤΡΑΧΥ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ
Ανέκαθεν μου
άρεσε σε κάποιο χωματόδρομο η γειτνίαση αφ’ ενός ενός πεσμένου από τον ουρανό αυλακιού
που πάει κι έρχεται κυνηγημένο από τον εαυτό του μόνο, και αφ’ ετέρου η τρυφερή
αδεξιότητα της ενδιάμεσης χλόης νά ’ναι σταματημένη από κάποιο φορτίο πέτρες όμοιο
με ζοφερή αντιστροφή που βάζει στη σκέψη τέλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου