RENÉ CHAR
ΕΠΙΠΟΝΗ
ΑΠΛΟΤΗΤΑ
Το κρεβάτι μου είναι χείμαρρος με ξηρές τις όχθες του. Καμία φτέρη δεν αναζητά την πατρίδα της. Μα πού έγλίστρησες εσύ, τρυφερή μου αγάπη;
Έχω φύγει για καιρό πολύ. Κι εγύρισα για να φύγω.
Πιο πέρα μία από τις τρεις πέτρες της κλίνης τού ξεραμένου πηγαδιού έλεγε τούτη τη μία και μόνη λέξη που ήταν επιγραφή για όποιον επέρναγε από κει: «Φίλη».
Επινόησα έναν ύπνο και ήπια την πρασινάδα του υπό την ηγεμονία του θέρους.
Το κρεβάτι μου είναι χείμαρρος με ξηρές τις όχθες του. Καμία φτέρη δεν αναζητά την πατρίδα της. Μα πού έγλίστρησες εσύ, τρυφερή μου αγάπη;
Έχω φύγει για καιρό πολύ. Κι εγύρισα για να φύγω.
Πιο πέρα μία από τις τρεις πέτρες της κλίνης τού ξεραμένου πηγαδιού έλεγε τούτη τη μία και μόνη λέξη που ήταν επιγραφή για όποιον επέρναγε από κει: «Φίλη».
Επινόησα έναν ύπνο και ήπια την πρασινάδα του υπό την ηγεμονία του θέρους.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου