ΔΕΙΛΙΝΑ

JORGE LUIS BORGES

ΔΕΙΛΙΝΑ

Ο πάμφωτος συρφετός κάποιου σούρουπου

έχει δώσει ήδη ένταση στον δρόμο,

ο δρόμος ανοίγει σαν όνειρο πλατύ

και τραβάει κάπου, στην τύχη.

Η διάφανη αλέα

χάνει και το τελευταίο πουλί, το τελευταίο χρυσάφι.

Το ρακένδυτο χέρι κάποιου ζητιάνου

βαραίνει της εσπέρας τη θλίψη.

Η σιωπή που κατοικεί στους καθρέφτες

έκανε για τη φυλακή της σίδερα.

Το σκοτάδι είναι το αίμα

των πληγωμένων πραγμάτων.

Στο αβέβαιο λιόγερμα

το ανάπηρο δείλι

ήτανε κάτι χρώματα πάμπτωχα.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.