ΠΑΝΩ ΣΕ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΔΙΧΩΣ ΠΟΙΚΙΛΜΑΤΑ

RENÉ CHAR

ΠΑΝΩ ΣΕ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΔΙΧΩΣ ΠΟΙΚΙΛΜΑΤΑ

Να βλέπεις τη νύχτα να δέρνεται έως θανάτου· η συνέχεια σ’ αυτήν κι εμείς αυτάρκεις να υπομένουμε.

  Τη νύχτα ο ποιητής, το δράμα και η φύση είναι ένα και μόνο ένα πράγμα, αλλά είναι ανηφορικό και επιδιώκει πλείστα όσα.

  Η νύχτα μεταφέρει τρόφιμα, ο ήλιος βελτιώνει το θρεπτικό τους μέρος.

  Οι πρώτες μας εμπειρίες να μάθουμε συντηρούνται μες στη νύχτα σε κατάσταση εξυπηρετήσεως και άλλων μετά από μας. Τί γόνιμη που είναι η φρεσκάδα αυτής της κουστωδίας!

  Το άπειρο επιτίθεται, ένα σύννεφο όμως επεμβαίνει και σώζει.

  Η νύχτα συνδέεται με οποιαδήποτε περίσταση του βίου που διατίθεται να τελειώσει σαν άνοιξη, για να πετάξει μετά με τη συνδρομή της θύελλας.

  Η νύχτα χρωματίζεται με σκουριά, όταν συναινεί στο να μας ανοίξει τις πύλες των κήπων της.

  Σε ό,τι αφορά την έντονη νύχτα το όνειρο είναι μερικές φορές απλώς φασματική λειχήνα.

  Δεν παρίστατο απαραίτητο να πυρποληθεί η καρδιά της νύχτας. Απαραίτητο ήταν να γίνει ο ζόφος αφέντης εκεί, όπου πάει και δουλεύει με σκαρπέλο η πρωινή δροσιά.

  Η νύχτα διαδέχεται μόνο τη νύχτα. Το ηλιακό κωδωνοστάσιο δεν είναι παρ’ απλώς μια ανοχή που δείχνει ενδιαφέρον για τη νύχτα.

  Την ανανέωση του μυστηρίου μας η νύχτα τη φροντίζει: την τουαλέτα των εκλεκτών την επιτελεί η νύχτα.

  Η νύχτα μάς διδάσκει το ανθρώπειο παρελθόν μας, στρέφει τον ψυχισμό της προς το παρόν, προσθέτει αναποφασιστικότητα στο μέλλον μας.

  Θα γεμίσω ουράνια γη, ουράνιο χώμα.

  Νύχτα σε ολομέλεια, όπου το κακό όνειρο δεν ανοιγοκλείνει πια το μάτι, κι εμένα με κρατάει ζωντανό ό,τι αγαπάω.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.