ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ, 2

JORGE LUIS BORGES

ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ, 2

Το δεύτερο λυκόφως.

Η νύχτα που εντρυφεί στον ύπνο.

Η κάθαρση και η λήθη.

Το πρώτο λυκόφως.

Το πρωί που υπήρξε αυγή.

Η μέρα που υπήρξε πρωί.

Η πλουσιοπάροχη μέρα που θά ’ναι το τριμμένο βράδυ.

Το δεύτερο λυκόφως.

Αυτό το άλλο ένδυμα του χρόνου: η νύχτα.

Η κάθαρση και η λήθη.

Το πρώτο λυκόφως…

Η αυγή η εχέμυθη και μέσα στην αυγή

ο καταποντισμός του Έλληνα.

Τι υφάδι είναι τούτο

των εσομένων, των όντων και των γεγονότων;

Τι ποτάμι είναι τούτο

που μέσα του κυλάει ο Γάγγης;

Τι ποτάμι είναι τούτο με την ακατανόητη πηγή του;

Τι ποτάμι είναι τούτο

που κατεβάζει μυθολογίες και σπάθες;

Ανώφελο να κοιμηθώ.

Κυλάει στον ύπνο μέσα, στην έρημο, σε κάποιο υπόγειο.

Το ποτάμι με παρασέρνει και είμαι εγώ τούτο το ποτάμι.

Είμαι πλασμένος από ύλη εφήμερη, από χρόνο μυστηριώδη.

Ίσως η πηγή είναι εντός μου.

Απ’ τον ίσκιο μου ίσως

αναβλύζουν, μοιραίες και απατηλές, οι μέρες.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.