ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΑΝ ΜΑΡΤΙΝ

JORGE LUIS BORGES

ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΑΝ ΜΑΡΤΙΝ

        Στον Μασεδόνιο Φερνάντες

Ψάχνοντας να βρω το βράδυ
τους δρόμους έφαγα, ματαίως όμως.
Τα κατώφλια ήσαν ήδη βουτηγμένα στη σκιά.
Με μαύρισμα τέλειο σαν μαόνι
όλο το βράδυ είχε λιμνάσει στην πλατεία,
ατάραχο και καρυκευμένο,
καλοπροαίρετο και λεπτοφυές σαν λάμπα,
καθαρό σαν μέτωπο,
σοβαρό σαν έκφραση ανθρώπου που έχει πένθος.

Όλα νιώθουν ανακουφισμένα
με την συγχώρηση που παίρνουν απ’ τα δέντρα
—γιακαράνδες, ακακίες—
και οι ευσεβείς καμπύλες τους
γλυκαίνουνε τη δυσκαμψία του απίθανου αγάλματος
ενώ στο δίκτυό τους μεγαλύνεται
η δόξα των ισοσταθμισμένων φώτων
του απαλού γαλάζιου και των κοκκινωπών χωμάτων.

Τί καλό που είναι το βράδυ
με την άνετη ξεκούρασή μας στα παγκάκια!
Κάτω
το λιμάνι ποθεί μακρινά πλάτη γεωγραφικά
και η βαθιά πλατεία που γαληνεύει τις ψυχές
ανοίγει σαν τον θάνατο, σαν τ’ όνειρο ανοίγει.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.