ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΤΡΩΑΔΩΝ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΤΡΩΑΔΩΝ

(Ευριπίδης, «Τρωάδες», σττ. 1-9 και 1320-1332)

          Στον Αχιλλέα Κυριακίδη

Τον Ποσειδώνα ο Ευριπίδης στη θυμέλη

προσάγει μουσκεμένον: το ἁλμυρόν –μας λέει–

του Αιγαίου βάθος άφησε. Μαζί του ωραίοι

χοροί των Νηρηΐδων σέρνονται σαν μέλι

στον πόνο. Το ἴχνος κάλλιστον σαν τί να θέλει

των τρυφερών ποδιών τους στη φωτιά που καίει

ακόμα στων Φρυγών την πόλη; Και ποιός πνέει

αγέρας τώρα στα ερείπιά της; Την εν τέλει

τροπή του δράματος την ξέρουμε. Ο ιεροφάντης

ποιητής δρα ως μεταφραστής των πεπρωμένων:

της κόλασης εικόνες λέγει (πρώιμος Δάντης,

avant la lettre) στην Τροία την τάλαινα. Ανοιγμένων

φτερών συνέχειες με καπνούς, που απ’ τον αιθέρα

τον όρθρο θλίβουν, σπέρνουν ζόφους κάθε μέρα.