ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ
ΜΑΥΡΟΦΟΡΑ ΔΙΑΒΑΙΝΕΙ ΜΥΡΟΦΟΡΑ
Μαυροφόρα διαβαίνει μυροφόρα,
μυρίζουν άσπροι ανθοί και χρυσά κίτρα,
περνάει, κάποιας χαράς ξαναγεννήτρα
στου εσπερινού, του αναπαμού την ώρα,
σε ύπνο γλυκό του ονείρου νά! η μηνύτρα,
καθώς περνάει το πέρασμά της τώρα,
του πάθους η πηγή, του πόθου η φύτρα,
περνάει κι είν’ άλλη ζωή κι είν’ άλλη χώρα.
Ν’ ακούσεις καρτερείς γιορτής καμπάνα
και να βρέξει της έρημος το μάννα.
Πατάει το πάτημά της, και το χώμα
λέει: —Με φιλεί της άνοιξης το στόμα!—
Και το δρόμο της όποιος συνοδεύει,
δεν περπατάει στο πλάι της· ταξιδεύει. 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου