JAN SKÁCEL
ΕΠΑΦΕΣ
Στο
σώμα του μελιού γύρη λεμονανθιών
και
στου δάσους τη μηλίτσα πορτοκάλι μαύρο
Χήνες
μικρές τσιμπολογούν το πράσινο
και
χάνονται στις ξέθωρες τσουκνίδες μέσα
Μονοπάτια
περπατάνε
της
πλάνης απαλές ατραπούς και συντηρούν τον θάνατο
Και
λαβωμένη λαβωμένη η ανθυλλίδα είναι η τραυματική
Όποιος
θέλει να περάσει μέσα περνάει απ’ το προχώλ
πασπαλισμένος
ώχρα μέχρι τα γόνατα
Κάνει
κρύο πίσω από τον φράχτη Γι’ αυτό Αειθαλές.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου