Η ΗΛΕΚΤΡΑ ΥΒΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΝΕΚΡΟ ΑΙΓΙΣΘΟ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

Η ΗΛΕΚΤΡΑ ΥΒΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΝΕΚΡΟ ΑΙΓΙΣΘΟ

(Ευριπίδης, «Ηλέκτρα», σττ. 938-956)

Ι

Σωστά με βάζει ο Ευριπίδης ν’ απαγγέλλω

ενάντιά σου, Αίγισθε άθλιε, ύβρεις και κατάρες.

Γλεντούσες άνομα, άθλιε, με γλυκές κιθάρες

και με της μάνα ς μου το χρήμα, που ούτε θέλω

να την θυμάμαι. Βόδι πάντα και βιδέλο

ήσουν, και πάντα εζούσες με τις κουταμάρες

που πίστευες γι’ αλήθειες· κι ήθελες με αμπάρες

τα πλούτη να σφαλίσεις, με άθραυστο ένα βέλο…

Τί βλαξ! Ἡ φύσις βέβαιος, οὐ τὰ χρήματα! Μα

πώς να το καταλάβεις πως δεν πάνε άντάμα

σχεδόν ποτέ τα δυό τους;! Μάθε ότι το χρήμα

δεν είν’ για πάντα· ο χαρακτήρας, που ’ναι η φύση,

μετρά στον βίο. Η άνομη ευτυχία είναι απαίσιο κτήμα

(σαν τη δική σου, φαύλε!) και γι’ αυτό έχει σβήσει.

ΙΙ

Δεν ήσουν άντρας, άθλιε Αίγισθε! Τη φτιάξη

μόνο έχεις των αντρών – τη φτιάξη, όχι τη χάρη!

Φερσίματα άτιμα είχες που στους άντρες βάρη

προσθέτουν. Κι ήσουν σκαιός στον λόγο και στην πράξη·

ανάποδα φερνόσουνα και δίχως τάξη,

σα γυναικούλα, σαν μηδενικό, που εθάρρη-

σε ότ’ είναι κάτι, απ’ όταν-ε τον είχε πάρει

η μάνα μου εραστή της. Μα ποιά να σε κοιτάξει,

εσέ, γυναίκα που ’ν’ γυναίκα, κι όχι ορνίθι;

Μπορεί παρθένα νά ’μαι, μα γνωρίζω τα ήθη

τα ερωτικά. Η ομορφιά του αντρός δεν μεγαλύνει·

ο τρόπος είναι που μετράει πρώτος-πρώτος.

Κακούργους σαν κι εσέ έρχεται η Δικαιοσύνη

και τους καταδικάζει στου χαμού το σκότος.

Δικαίως τώρα εσύ την τιμωρία υπέστης.

Τη ζυγαριά άντρας την εκράτησε: ο Ορέστης!