AYTÜL AKAL
Η
ΦΩΝΗ ΜΟΥ
Αν
είχα την ευκαιρία ν’ ακούσω
το
ένα κυβάκι μετά το άλλο
της
ζάχαρης που πέφτει μες στο τσάι
θα
ήταν της μανούλας μου η φωνή.
Αν
είχα την ευκαιρία ν’ ακούσω
το
ένα σύννεφο μετά το άλλο
της
ομίχλης που πέφτει κάτω στη γη
θα
ήταν του μπαμπούλη μου η φωνή.
Τότε
και οι νιφάδες απ’ το χιόνι
που
χαϊδολογούν το πρόσωπο μου
θα
ήταν η φωνή του αδερφού μου.
Και
αν υπήρχε πόρτα στη φωνή μου
θα
επερνούσα μέσα σε αυτήνα,
και
αν παρατηρούσα τριγύρω μου
το
εξής συμπέρασμα θα έβγαζα,
πως
η μέγιστή ανησυχία μου
θα
ήταν η φωνή του εαυτού μου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου