ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ

CARLOS PELLICER

ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ

          Στον Σαλβαδόρ Νόβο

Τροπικέ, τι μού ’δωσες

τα χέρια μου γεμάτα χρώματα;!

Ό,τι αγγίζω

γεμίζει ήλιο.

Στις λεπτές εσπέρες άλλων χωρών

θα περνάω με τους ήχους μου – λιοτρόπια γυάλινα.

Άσε μόνο μια στιγμή

να πάψω νά ’μια κραυγή και χρώμα.

Άσε μόνο μια στιγμή

ν’ αλλάξει η καρδιά μου κλίμα,

να πιώ το σκιόφως έρημων πραγμάτων,

να γείρω αμίλητος πάνω από ’να μακρινό μπαλκόνι,

στο παλτό να χωθώ με τις πτυχές τις τέλειες,

στο γιαλό μιας τρυφερής να σκορπιστώ αφοσίωσης,

γλυκά να χαϊδέψω μιάν ίσια κόμη χυτή

και τους ρεμβασμούς μου με μολύβι να γράψω ακρινό.

Ω, άσε με νά ’μαι για μόνο στιγμή

ο υπασπιστής εγώ του ήλιου!

Τροπικέ, τι μού ’δωσες

τα χέρια μου γεμάτα χρώματα;!

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.