ΑΣΜΑ ΕΣΠΕΡΙΝΟ

GEORG TRAKL

ΑΣΜΑ ΕΣΠΕΡΙΝΟ

Τα βράδια που περπατάμε σε σκοτεινά μονοπάτια

Οι χλομές μορφές μας ξεπετάγονται μπρός μας.

Κι όταν διψάμε,

Τ’ άσπρα πίνουμε της λίμνης νερά,

Των θλιμμένων παιδικών μας χρόνων τη γλυκύτητα.

Νεκροί ηρεμούμε κάτω απ’ την κουφοξυλιά

Κοιτάζοντας τους γκρίζους ολόγυρα γλάρους.

Σύννεφα εαρινά σκαρφαλώνουν πάνω απ’ την πόλη

  την άραχλη

Που αποσιωπά των μοναζόντων τους ευγενέστερους

  χρόνους.

Όταν στα δικά μου επήρα εγώ τα μικρά σου χέρια,

Άνοιξες αργά-αργά εσύ τα στρογγυλά σου μάτια –

Πάει πια καιρός πολύς.

Όποτε ωστόσο ευφωνία ζοφερή την ψυχή βασανίζει,

Πάλλευκη εμφανίζεσαι εσύ στο φθινοπωριάτικο

  του φίλου σου τοπίο.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.