ΔΑΛΜΙΡΑ

BALDOMERO FERNÁNDEZ MORENO

ΔΑΛΜΙΡΑ

Λείο τ’ όνομά σου, λαμπερό, και με ζαλίζει

σαν τη γυμνή τη λάμα του σπαθιού, την κόψη.

Πώς στον αέρα ακονίζεται – σαν τον αθέρα!

Και στο νερό πώς αυλακώνεται – νεράκι!

Το ψιθυρίζουνε των φοινικιών οι θρόοι

στων χαρεμιών τα βάθη, και σε λεν σουλτάνα·

το λένε κι οι χλομές αγέλες των ευνούχων

και των γιαταγανιών η λάμψη η κυρτωμένη.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.