ANTONÍN BARTUŠEK
Ο
ΧΡΟΝΟΣ
Έτσι
τελειώνει πάντοτε
της
μέρας το σύντομο δράμα:
τα
παιδιά πάνε για ύπνο,
των
φύλλων η φυγή κατευνάζεται,
των
άστρων η γαλήνη είναι απλώς επιφανειακή,
ο
ένας ποθεί τον άλλον
μες
στου σκοταδιού το παγερό κενό.
Το
νερό κάτω απ’ το γεφύρι
ανακατεύει
αδιάφορα τις αποστάσεις
του
ενός αστεριού απ’ τ’ άλλο.
1967
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου