ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ
ΣΤΟ
ΔΑΣΟΣ ΕΣΤΗΣΑ ΤΟΥ ΠΟΘΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΞΟΒΕΡΓΑ
Στο
δάσος έστησα του Πόθου όλα τα ξόβεργα,
κι έπιασα τα πιο γνώριμα πουλιά και τα πιο ξένα,
κι εκείνα, που όσο κελαϊδούν, και τα βουβά,
και τ’ άσπρα και τα κίτρινα και τα σμαλτοχυμένα,
Κι όσα πικροδαγκώνουν, και τα πιο απαλά,
και τα πουλιά που σέρνονται σα λαβωμένα χάμου,
και τ’ άλλα με τ’ ανήσυχα πλατιά φτερά·
και σ’ άλλο δάσος τ’ άφησα· μες στην καρδιά μου.
κι έπιασα τα πιο γνώριμα πουλιά και τα πιο ξένα,
κι εκείνα, που όσο κελαϊδούν, και τα βουβά,
και τ’ άσπρα και τα κίτρινα και τα σμαλτοχυμένα,
Κι όσα πικροδαγκώνουν, και τα πιο απαλά,
και τα πουλιά που σέρνονται σα λαβωμένα χάμου,
και τ’ άλλα με τ’ ανήσυχα πλατιά φτερά·
και σ’ άλλο δάσος τ’ άφησα· μες στην καρδιά μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου