Η ΧΛΟΗ, Η ΣΙΩΠΗ, Η ΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΚΙΟΥ

ALFONSO GATTO

Η ΧΛΟΗ, Η ΣΙΩΠΗ, Η ΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΚΙΟΥ

Μόνοι μας, στα δάκρυα του πρωιού σου,

η χλόη, η σιωπή, η κίνηση του ίσκιου,

και οι μίσχοι του άνεμου. Η ανακούφισή σου

είναι να φαίνεσαι ήρεμη περιμένοντάς με

να ρθώ από μακριά, η ανάπαυσή σου

είναι η ελπίδα να συναπαντηθούμε

τυχαία κάποιον χειμώνα, βράδυ.

Χάσου, χάσου, εξαφανίσου, πήγαινε

για νά ’ναι ο ουρανός σου όπου κοιτάξεις

δίχως τύψεις και νά ’χει τη δική σου πίκρα,

τη δική σου ανάμνηση, τ’ άδεια δικά σου χέρια…

Είναι ίσως πιο γλυκό να με κλαίς απ’ το να μ’ έχεις.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.