ΕΦΗ
ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΑΝΑΛΗΨΗ
Έγινε
νησί απελπίστηκε
σωρός από σκοτάδι
ξεδίπλωσε τον εαυτό του έξω απ’ την πόρτα
τώρα μπορεί να τον δει ολόκληρο τον εαυτό του
φεύγει ψάχνει επιστρέφει
κρατά φακό φωτίζει το τρύπιο του καπέλο
βρίσκει το ρολόι, ρολόι τσέπης γίνεται χρόνος
πατά στη ζυγαριά μετρά θερμοκρασία
τον βρίσκει κι από χιόνι πιο ελαφρύ παράξενο
η θάλασσα γύρω του έχει δίχτυα ο βυθός
σφουγγάρια κι η νύχτα κόκκινους αγγέλους
μια σωματική ανάμνηση που λιώνει τον κυκλώνει
δελφίνια ψάρια στα βαθιά κι ένα άλογο λευκό
καλπάζει χρόνια
από πού ήρθε; Πού πηγαίνει;
Στον επόμενο τόνο η νύχτα πίνει οινόπνευμα
μασάει νικοτίνη
ντύνεται πουλί πετά
κλείνει τα μάτια
είναι παντού
βρέχει φωτιά
κι αστέρια
σωρός από σκοτάδι
ξεδίπλωσε τον εαυτό του έξω απ’ την πόρτα
τώρα μπορεί να τον δει ολόκληρο τον εαυτό του
φεύγει ψάχνει επιστρέφει
κρατά φακό φωτίζει το τρύπιο του καπέλο
βρίσκει το ρολόι, ρολόι τσέπης γίνεται χρόνος
πατά στη ζυγαριά μετρά θερμοκρασία
τον βρίσκει κι από χιόνι πιο ελαφρύ παράξενο
η θάλασσα γύρω του έχει δίχτυα ο βυθός
σφουγγάρια κι η νύχτα κόκκινους αγγέλους
μια σωματική ανάμνηση που λιώνει τον κυκλώνει
δελφίνια ψάρια στα βαθιά κι ένα άλογο λευκό
καλπάζει χρόνια
από πού ήρθε; Πού πηγαίνει;
Στον επόμενο τόνο η νύχτα πίνει οινόπνευμα
μασάει νικοτίνη
ντύνεται πουλί πετά
κλείνει τα μάτια
είναι παντού
βρέχει φωτιά
κι αστέρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου