CÉSAR
CANTONI
ΔΕΙΠΝΟΥΣΑΜΕ ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ
Στον Νέστορ Μουξ
Δειπνούσαμε ένα βράδυ σε κάποιο πανδοχείο,
όταν ένας αρουραίος, που ’πεσε από την οροφή,
διέσχισε βολίδα τη σάλα κι έφυγε
όταν ένας αρουραίος, που ’πεσε από την οροφή,
διέσχισε βολίδα τη σάλα κι έφυγε
από την πόρτα της κουζίνας.
«Ένας απ’ τους τόσους είναι»,
«Ένας απ’ τους τόσους είναι»,
είπε ο ποιητής Νέστορ Μουξ, ενώ η κοπέλα,
που καθότανε στο διπλανό τραπέζι,
πήδαγε και τσίριζε από την τρομάρα της –
κανονική περίπτωση υστερίας το δίχως άλλο.
Ποιός όμως είχε νιώσει πιό πολύ τον φόβο; Η κοπέλα
ή ο αρουραίος μέσα στην απέλπιδα φυγή του;
Λίγο πάντως αξίζει η γνώση αυτή. Ζούμε
πήδαγε και τσίριζε από την τρομάρα της –
κανονική περίπτωση υστερίας το δίχως άλλο.
Ποιός όμως είχε νιώσει πιό πολύ τον φόβο; Η κοπέλα
ή ο αρουραίος μέσα στην απέλπιδα φυγή του;
Λίγο πάντως αξίζει η γνώση αυτή. Ζούμε
σ’ έναν κόσμο παράξενο, κυριαρχούμενον
από δυσπιστία αναμφισβήτητα συλλογική.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου