ΠΕΡΙΔΙΑΒΑΣΗ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ


ΠΕΡΙΔΙΑΒΑΣΗ

Θα πάω στο Καπελέτο, όπως έλεγε ο πατέρας μου,
με τα ωραία επίθετα Φίλιας, Κακαλέτρης, Έλληνας
Τα θερμοκήπια της φράουλας δεν πέρασαν ακόμη
σαν αφορμή τοπίου στην ενθάδε ποίηση, όμως τα βάτα
θα μας διαδεχτούν με τα αεροπλάνα από την εκατόν δέκα εφτά
πτέρυγα μάχης, φλαμίνγκος και νεκρές χελώνες
στα ορύγματα από το Κοτύχι, "κάνει κρύο κάνει βίτσα
για το δόλιο Καρκαβίτσα", να μην υπονοείς
οριζόντια παράθεση, σταμάτημα για κάτουρο ζεστό,
τα παιδιά για το σχολείο, άφησαν τις γαλότσες στο φούρνο,
χόρτα στα πόδια χωρίς ονόματα, στο Καρδιακαύτι ένας σμηνίτης
άφησε μιαν αγαπημένη, το καλαμπόκι ένδοξο
στη φουφού στο λιμάνι της Κυλήνης, τα μικρά νεκροταφεία
είναι λευκά κοπάδια που πάγωσαν, στο βενζινάδικο
φαρμακείο αυτοκινήτου, ιμάντες, αλυσίδες για το χιόνι,
όλα αυτά με καταδικάζουν σ' ένα εγώ που θυμάται
τι καρυδιές στο περιβολάκι της Ιουλίας, το έρημο μπάρ
στη Σκαφιδιά, ανατρεπόμενα αφήνουν μπάζα
ο τόπος θα πάει και χωρίς εμάς όπου γουστάρει
και χάνει συνεχώς το αίμα του από λέξεις, σβορίτζια,
καλιμάνες, γαρδέλια, σπούργοι, ξώβεργες, ο Λιούπης
να τον φέρετε ν' αρχίσει επιτέλους το ματς
κάτι ταξιτζήδες στη Βάρδα πάνε ένα δικό τους κορνάροντας
κάθισα κι εγώ στον Οίκο Βασιλείου Λαλιώτη, κι ο νεκροθάφτης
πάταγε το φτυάρι χώμα κι έριχνε, έριχνε και κατά το κατηφοράκι
τους είδα όλους ζωντανούς και πεθαμένους
να μου νεύουν, σώσε τουλάχιστον τα ονόματα, ορίστε
η πανέμορφη Ελπίδα του Βιόλα, νύφη στη Γαστούνη
και τέλειωνε επιτέλους με αυτό το γαμημένο ποίημα.