Η ΓΗ ΤΟΥ ΚΑΝΕΝΟΣ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΦΑΪΤΑΣ

Η ΓΗ ΤΟΥ ΚΑΝΕΝΟΣ

Άστατη νύχτα στον πευκώνα

ό,τι υπάρχει είναι στον άνεμο

η φωνή ακίνητη περιμένει

το σωσία του καιρού

ορθώσου μες στη συγχορδία

στη γη του κανενός απάντηση δεν έχει

πότε μεγάλωσε η θάλασσα

οι ίνες του αύριο δονούνται μες στο χώμα

το φθινόπωρο λάμνοντας πέρα διασχίζει το φως

ένας ξεριζωμένος λαβύρινθος γνωρίζει

τίποτα δεν έχει τέλος

ο κόσμος είναι ήσυχος σαν σύννεφο που κυλά.

Από την ποιητική συλλογή: Βασίλης Φαϊτάς, «Στο καφέ “Εντροπία”», Μανδραγόρας, Αθήνα 2017, σελ. 30.