ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΓΑΥΡΕ, ΕΓΩ ΣΕ ΣΥΓΧΩΡΩ…

MARTIALIS

[ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΓΑΥΡΕ, ΕΓΩ ΣΕ ΣΥΓΧΩΡΩ…]

Καλέ μου Γαύρε, εγώ σε συγχωρώ, τις νύχτες

με μπόλικο κρασί που τις ποτίζεις, διότι

και ο Κάτων –γι’ άκου!–  το ίδιο ελάττωμα μ’ εσέ είχε.

Και γράφε… γράφε ποιήματα όσα θέλεις, κι ας μην

σε φίλησαν ο Απόλλωνας και οι Μούσες, διότι

το ίδιο ελάττωμα μ’ εσέ είχε και ο Κικέρων.

Γι’ αυτά όλα σε επαινώ· καθόλου δεν σε ψέγω.

Και ξέρνα κιόλας, όπως ξέρναε κι ο Μαρκαντώνιος·

και βίτσια χίλια νά ’χεις όπως και ο Απίκιος.

Καθένας και τα ελαττώματά του, λέγω!...

Μα τούτο θέλω να μου πεις: ποιόν αντιγράφεις,

τον πούτσο σου αυτοτσίμπουκο όταν παίρνεις;

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.