Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2008

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΜΕΡΣΕΔΕΣ ΣΟΣΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η MERCEDES SOSA


ALFONSINA Y EL MAR


Por la blanda arena
Que lame el mar
Su pequeña huella
No vuelve más
Un sendero solo
De pena y silencio llegó
Hasta el agua profunda
Un sendero solo
De penas mudas llegó
Hasta la espuma.

Sabe Dios qué angustia
Te acompañó
Qué dolores viejos
Calló tu voz
Para recostarte
Arrullada en el canto
De las caracolas marinas
La canción que canta
En el fondo oscuro del mar
La caracola.

Te vas Alfonsina
Con tu soledad
¿Qué poemas nuevos
Fuíste a buscar?
Una voz antigüa
De viento y de sal
Te requiebra el alma
Y la está llevando
Y te vas hacia allá
Como en sueños
Dormida, Alfonsina
Vestida de mar.

Cinco sirenitas
Te llevarán
Por caminos de algas
Y de coral
Y fosforescentes
Caballos marinos harán
Una ronda a tu lado
Y los habitantes
Del agua van a jugar
Pronto a tu lado.

Bájame la lámpara
Un poco más
Déjame que duerma
Nodriza, en paz
Y si llama él
No le digas que estoy
Dile que Alfonsina no vuelve
Y si llama él
No le digas nunca que estoy
Di que me he ido.

Te vas Alfonsina
Con tu soledad
¿Qué poemas nuevos
Fueste a buscar?
Una voz antigua
De viento y de sal
Te requiebra el alma
Y la está llevando
Y te vas hacia allá
Como en sueños
Dormida, Alfonsina
Vestida de mar.


Στίχοι: Felix Luna.
Μουσική: Ariel Ramirez.

3 σχόλια:

  1. Ο Ραμίρες έγραψε τη μουσική και ο Λούνα τους στίχους.Lapsus calami προφανώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ γιαραμπής: Βεβαίως! Γαμώτο... Το διορθώνω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η Αλφοσίνα και η θάλασσα

    Από τη μαλακή άμμο
    Που γλείφει τη θάλασσα
    Η μικρή της πατημασιά
    Δεν επιστρέφει πια
    Ένα μονοπάτι μόνο
    Από θλίψη και σιωπή θα φτάσει
    Μέχρι τα βαθιά νερά
    Ένα μονοπάτι μόνο
    Από βουβές θλίψεις θα φτάσει
    Ως τον αφρό.

    Ο Θεός ξέρει πόση στεναχώρια
    Σε συντρόφεψε
    Ποιοι παλιοί πόνοι
    Κρύφτηκαν στη φωνή σου
    Για να ξαπλώσεις
    Νανουρισμένη απ' το τραγούδι
    Από τα θαλασσινά κοχύλια
    Το τραγούδι που τραγουδά
    Στα σκούρα βάθη της θάλασσας
    Το κοχύλι.

    Πηγαίνεις Αλφονσίνα
    Με τη μοναξιά σου
    Ποιά καινούρια ποίηματα
    Πήγες να ψάξεις;
    Μια φωνή παλιά
    Από άνεμο κι αλάτι
    Σου φλερτάρει την ψυχή
    Κι αυτή σηκώνεται
    Και πας προς τα εκεί
    Όπως στα όνειρα
    Κοιμισμένη, Αλφονσίνα
    Ντυμένη με θάλασσα.

    Πέντε μικρές σειρήνες
    Θα σε σηκώσουν
    Από δρόμους των φυκιών
    Και των κοραλιών
    Και φωσφορίζοντα
    Θαλασσινά αλογάκια θα κάνουν
    'Εναν γύρο στο πλευρό σου
    Και οι κάτοικοι
    Του νερού θα παίζουν
    Σύντομα μαζί σου

    Πηγαίνεις Αλφονσίνα
    Με τη μοναξιά σου
    Ποιά καινούρια ποίηματα
    Πήγες να ψάξεις;
    Μια φωνή παλιά
    Από άνεμο κι αλάτι
    Σου φλερτάρει την ψυχή
    Κι αυτή σηκώνεται
    Και πας προς τα εκεί
    Όπως στα όνειρα
    Κοιμισμένη, Αλφονσίνα
    Ντυμένη με θάλασσα.

    Μετ. Γητ

    Κερνάω μετάφραση! :))))
    Αφήνω και το λινκ με το αφιέρωμα στην Αλφονσίνα που ίσως σε ενδιαφέρει γιατί το έχω μεταφράσει από την ισπανική σελίδα και δεν υπάρχει αλλού.
    Αlfonsina Storni

    Καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή