PABLO NERUDA
[Μ’ ΑΡΕΣΕΙΣ ΑΜΑ ΣΩΠΑΙΝΕΙΣ…]
Μ' αρέσεις άμα σωπαίνεις, επειδή στέκεις εκεί σαν απουσία
κι ενώ μεν απ’ τα πέρατα με ακούς,
η φωνή μου εμένα δεν σε φτάνει.
Μου φαίνεται ακόμα ότι τα μάτια μου σε σκεπάζουν πετώντας
κι ότι ένα φιλί, μου φαίνεται,
στα χείλη σου τη σφραγίδα του βάνει.
Κι όπως τα πράγματα όλα ποτισμένα είναι από την ψυχή μου,
έτσι αναδύεσαι κι εσύ μέσ’ απ’ τα πράγματα,
ποτισμένη απ’ τη δική μου ψυχή.
Του ονείρου πεταλούδα, της ψυχής μου εσύ της μοιάζεις έτσι,
σαν όπως μοιάζεις και στη λέξη μελαγχολία, καθώς ηχεί.
Μ’ αρέσεις άμα σωπαίνεις, επειδή στέκεις εκεί σαν ξενητειά.
Κι άμα κλαις μου αρέσεις,
απ' την κούνια σου πεταλούδα μικρή μου εσύ.
Κι ενώ μεν απ’ τα πέρατα με ακούς,
η φωνή μου εμένα δεν μπορεί να σ' αγγίξει:
Άσε με τώρα να βυθιστώ κι εγώ σωπαίνοντας
μες τη δική σου σιωπή.
Άσε με τώρα να σου μιλήσω κι εγώ με τη σιωπή
τη δικιά σου
που είναι απέριττη σα δαχτυλίδι αρραβώνων
και που λάμπει σαν αστραπή.
Είσαι όμοια με την νύχτα, αγάπη μου,
η νύχτα που κατηφορίζει έναστρη.
Απόμακρη και τοσηδά και απ’ αστέρια φτιαγμένη
είναι η δικιά σου σιωπή.
Μ’ αρέσεις άμα σωπαίνεις, επειδή στέκεις εκεί σαν απουσία.
Μακρινή κι απαρηγόρητη, σα να σε σκέπασε χώμα.
Μια λέξη μόνο αν πεις, ένα χαμόγελο - μου αρκεί
για να πανηγυρίσω που είσαι εδώ κοντά μου ακόμα.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Από το βιβλίο: Pablo Neruda, «Είκοσι ερωτικά ποιήματα και ένα τραγούδι χωρίς καμμιάν ελπίδα», μετάφραση Γιώργος Κεντρωτής, Τυπωθήτω, Αθήνα 2005, σελ. 57 επ.
Αγαπητέ φίλε το θαυμαστό και υπέροχο μετάφρασμά σας μου έφερε στο νου την αλήστου μνήμης μαρκοπουλική μελοποίηση του ¨Άκρα του τάφου σιωπή...¨ με εκατό ταμπούρλα και διακόσια σαντουρόβιολα!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ εδώδιμος αποκιακός: Να τη βγάλετε γρήγορα όξω (από το νου σας, εννοώ), γιατί μπορεί να έχετε κακό τέλος, το οποίο, ως γνωστό, είναι πάντα αράπης. Αραπιάς άτι, Γάλλου νους, βόλι Τουρκιάς, τόπ' Άγγλου κ.λπ.
ΑπάντησηΔιαγραφή@κ.Κεντρωτή:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό θα πει ερωτική ποίηση!
Τι στίχοι κι αυτοί (αν και είναι πραγματικά δύσκολο κι άδικο να ξεχωρίσεις κάποιους)!Atemberaubend!
"Του ονείρου πεταλούδα, της ψυχής μου εσύ της μοιάζεις έτσι,
σαν όπως μοιάζεις και στη λέξη μελαγχολία, καθώς ηχεί."...
Τα σέβη μου!
ΦΤΕΡΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΦΟΡΑΕΙ ΜΙΑ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο έχω ξαναστείλει. Το στέλνω και πάλι για τη Έλενα, επειδή της αρέσουν οι πεταλούδες
ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΡΟΥΝΤΑ
Στο Σαντιάγκο βγαίνει ένα φεγγάρι
Κόκκινο αίμα, κόκκινο φιλί
Κι είναι ο έρωτας που ήρθε να μας πάρει
Ένα ταξίδι στης καρδιάς μας τη Χιλή
Στο Σαντιάγκο έξι παρά πέντε
Φτερά του έρωτα φοράει μια πεταλούδα
Κι είναι η ώρα που τα πίνει ο Αλιέντε
Στα καφενεία του ουρανού με το Νερούντα
Στο Σαντιάγκο και την Ίσλα Νέγκρα
Με της βροχής την πρώτη την ανάσα
Χόρεψε τα τραγούδια σου τα αλέγκρα
Του έρωτά μας χόρεψε τη σάλσα
@Μένανδρο:
ΑπάντησηΔιαγραφήCoincidencias, coincidencias, coincidencias...Είναι, μετά, να μη βγουν και πουν ότι ο κόσμος είναι το άθροισμα μαγικών συμπτώσεων..; Χθες το βράδυ είδα την ταινία "La fiesta del Chivo" του Mario Vargas Llosa για τη δικτατορία στη Dominikanische Republik και σε μια στιγμή...μαντέψ'τε ποιοι στίχοι ακούστηκαν..."Me gustas cuando callas..", αυτοί δηλαδή που διάβασα το απόγευμα!
Αρκετά, όμως, περί συμπτώσεων. Ευχαριστώ για την αφιέρωση στέλνοντας κάτι που διάβασα πριν καιρό. Δεν μπορώ, όμως, να θυμηθώ που...Σε κάρτα;
Πεταλούδα που η δίνη θερίζει
στον κόσμο σκορπάει
και ποτέ δε γυρίζει
Ψυχή σα σελήνη
στις ψυχές των άλλων
σημάδια αφήνει
Πετάλουδα με θέρμη
τα φτερά της ανοίγει
για τον κόσμο μισεύει
Πεταλούδα πέταξε!
Δε συγκρίνεται, βέβαια, με το ποίημα που μου στείλατε, αλλά δεν είχα κάτι άλλο με πεταλούδες... Τώρα, ναι, έχω.
Την καλησπέρα μου!
Μόλλις εχθές ανακάλυψα αυτό το blog το οποίο και με έχει μαγέψει. Διαβάζω και ξαναδιαβάζω αυτούς τους στοίχους που αγγίζουν την καρδία μου και τις πληγές της
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
@ olympia: Να μας επισκέπτεσθε και να (μας) σχολιάζετε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργο, θα μου επιτρέψεις να αναρτήσω κι αυτό το αισθαντικό του Πάμπλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήή και να το χρησιμοποιήσω αλλού, αφού δεν μου έστειλες εκείνο που είχαμε πει.
@ Stratos Fountoulis: Βεβαίως, Στράτο. Είναι ιδιαίτερη τιμή. Με συγχωρείς για τη μη αποστολή των άλλων κειμένων. Μου διέφυγε. Το λησμόνησα. Πάντως μπορείς ελεύθερα να χρησιμοποιείς οποιοδήποτε κείμενό μου, πρωτότυπο ή μετάφρασμα. Σε χαιρετώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήKαι δεν ξέρω, Γιώργο, αν έχεις δει και στο youtube το ποιημα στην δική σου απόδοση, με μουσική υπόκρουση Ευανθία Ρεμπούτσικα
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=yN9XoQSnxPo
Με ελληνικά στοιχεία "Πάμπλο Νερούδα Μ'αρεσει όταν σωπαίνεις"
Θόδωρε, σ' ευχαριστώ. Το έχω δει εδώ και καιρό, το έχω φυλάξει σε φάκελλο, αλλά δεν εδέησα να κάνω αντιπαραβολή στους στίχους για να δω αν έχουν γραφτεί σωστά.
ΑπάντησηΔιαγραφή