ΑΡΙΣΤΕΑ ΠΑΠΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
ΑΠΑΝΤΕΣ ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΙ
Νέα γενέθλια
Επταετία λήξασα του έρωτα και της οργής
Συμβάντα περασμένα· στη μνήμη εντός
καλά κρυμμένα
Γιορτάσαμε με τέχνη σεξ και λόγια
την επέτειο
Φίλοι εχθροί τέως και νυν
Μην απορείς που ακόμα κλαίω
Ήταν ο ρόλος τραγικός
Ότι τον διάλεξα εγώ
Ευθύνομαι και πταίω
Από το βιβλίο: Αριστέα Παπαλεξάνδρου, «Άλλοτε αλλού» Νεφέλη, Αθήνα 2004, σελ. 39.
Σας ευχαριστώ πολύ για τη φωτογραφία-είναι, πράγματι, του αναστήματος της προηγούμενης. Σχετικώς με το ποίημα: όταν βλέπω "εκδόσεις Νεφέλη", σκέπτομαι, αντανακλαστικά σχεδόν, "Χαρίλαος Βλαβιανός". Αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Κινδυνεύω να παραβώ αυτό που πρεσβεύω: πως μόνο από το ποίημα μπορούμε να κρίνουμε το ποίημα, και από τίποτε άλλο (εκδοτικός οίκος, ηλικία του ποιητή, γνωριμίες του ποιητή και, τελοσπάντων, διάφορα του ποιητή αλλά όχι του ποιήματος). Η γνώμη σας για το συγκεκριμένο ποίημα καθώς και τον προϊστάμενο της Νεφέλης Χαρίλαο Βλαβιανό (από άποψη ποιητικής), θα με ενδιέφερε.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ churchwarden: Μόνος σας σπεύσατε, αγαπητέ φίλε, να διορθώσετε τον συνειρμό σας. Ευτυχώς - λέω εγώ. Το αναρτημένο ποίημα ανήκει 100% στην Αριστέα Παπαλεξάνδρου, της οποίας τα ποιήματα εκτιμώ βαθύτατα - καλύτερα: μου αρέσουν πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Χ. Βλαβιανός προσπαθεί χρόνια να βγάλει φωνή στην ποίηση. Δεν μου αρέσουν πάντοτε οι επιλογές του - είμαι άλλου κλίματος εγώ, εντελώς άλλου εκείνος. Δεν έχουμε συνεργαστεί ποτέ, για να γνωρίζω περισσότερα για το άτομό του. Μια καλήμέρα όλη και όλη περιστασιακή έχουμε μια φορά στην τριετία. Παρακολούθησα, πάντως, τη συζήτηση στο "Ποιείν" και μπορώ να πω ότι στα όσα του καταλογίζουν δεν έδωσε πειστική απάντηση ο ίδιος, παρόλο που κάποιοι γνωστοί του ή φίλοι του ή / και οπαδοί του τον υποστήριξαν. Η απαντητική επιστολή του στα καταλογιζόμενα σε αυτόν (που δόθηκε, σημειωτέον, από αλλον και όχι από τον ίδιο) δεν είναι καθόλου πειστική. Δεν λέω ότι δεν είναι αληθής. Όχι. Μπορεί να έχουν έτσι, όπως τα λέει, τα πράγματα. Αλλά και έτσι ακόμα να είναι, θα έπρεπε να είχε την πρόνοια να μην τα αναφέρει έτσι, ακριβώς διότι δεν πείθουν. Στη θέση του -...- θα έγραφα: "Γνωρίζω ότι οι ισχυρισμοί μου δεν πείθουν απολύτως. Παρά ταύτα αυτή είναι η αλήθεια..." (ή κάτι τέτοιο). Εν πάση περιπτώσει δεν με αφορά η υπόθεση αυτή. Απάντησα, όμως, διότι έχω μάθει να λεω τη γνώμη μου, όταν μου τη ζητούν.