RAMÓN GÓMEZ DE LA SERNA (1888-1963)
Διπλή επιλογή από τις GREGUERÍAS*
Στα ελληνικά:
Ποίηση είναι να πιστεύουμε πως θα μας πάρει τηλέφωνο αυτή που είδαμε χτες σ’ ένα συνοικιακό σινεμά.
Καλό πιάνο είναι αυτό που αργεί ένα τέταρτο της ώρας να χάσει την αντήχηση της τελευταίας του νότας.
Στον κύκνο ενώνονται ο άγγελος και το ερπετό.
Όταν η γυναίκα ζητάει φρουτοσαλάτα για δύο, βελτιώνει το προπατορικό αμάρτημα.
Οι γλάροι είναι το υστερόγραφο του πλοίου.
Είχε ένα τουφέκι τόσο τέλειο στη θήκη του, που έμοιαζε βιολί κυνηγίου.
Υπάρχουν στεναγμοί που φέρνουν σ’ επικοινωνία τη ζωή με το θάνατο.
Ο σαλίγκαρος κάνει γιαπωνέζικο χτένισμα.
Ερείπια: μεσημεριανός ύπνος από κολόνες και κιονόκρανα.
Η ζέβρα είναι ένα καπρίτσιο του Δημιουργού.
Τις νύχτες χωρίς φεγγάρι όλα τα πρόβατα είναι μαύρα.
Μετάφραση: Βασίλης Λαλιώτης.
Από το βιβλίο: Ραμόν Γκόμεθ ντε λα Σέρνα, «Greguerias”, Εκδόσεις Σμίλη, Αθήνα 1995.
***********
Στα ισπανικά:
El agua se suelta el pelo en las cascadas.
Algo se juega uno al echar los dados de hielo en el vaso.
El humor hace pariente de la mentira a la verdad y a la verdad de la mentira.
Es calumnioso suponer que la ostra se aburre, porque está muy entretenida mirándose el ombligo para ver si le crece una perla.
Aburrirse es besar a la muerte.
Monólogo significa: el mono que habla.
El escritor es como un presidiario que no sale de su celda y... la llena de inscripciones y grafitos.
Escritor es el que descubre que las palabras salen de la mano.
Lo que defiende a las mujeres es que piensan que todos los hombres son iguales, mientras que lo que pierde a los hombres es que piensan que todas las mujeres son diferentes.
El lunar es el punto final del poema de la belleza.
* Qué es la greguería
"La cosa sucedió en el piso primero derecha de la casa número 11 de la calle de la Puebla, en la villa y corte de Madrid.
Era un día aplastado por una tormenta de verano. Tenía hinchada la frente. Me asomaba al balcón y volvía a meterme dentro y a sentarme.
Vivía aún don Jacinto Octavio Picón -secretario perpetuo de la Academia-, y yo ya estaba harto de don Jacinto Octavio Picón.
Sobre mi mesa, las tijeras, abiertas como cuando los pelícanos abren el pico los días de calor, estorbaban la idea. Las cerré.
Por fin, en una última llamada del balcón, dándome un golpe contra la esquina del diván al salir a buscar lo que estaba entre el cielo y la tierra, encontré la invención de la greguería.
Sí... Yo quería decir, yo había pensado... recordando el Arno en Florencia... frente a aquella pensión en que habité... que... que la orilla de allá... Sí, la orilla de allá quería estar a la orilla de acá... Eso, ese deseo inaudito pero real... Esa perturbación de la estabilidad de las orillas, ¿qué era?... Era... "una greguería". Así me salió del bombo central "esa" palabra que no sabía lo que significaba y fui al diccionario para ver lo que era..."
"Αιωνίως φουγάρο η φαντασία σε ταξιδεύει όπου της καπνίσει."
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη Γιαννάτου
Από το ίδιο βιβλίο (σε μετάφραση Λαλιώτη) μερικές γκρεγκερίες ακόμη:
O Έλληνας έχει τη διπλή ιδιότητα να είναι ο ίδιος κι ένας του πρόγονος.
Ήταν τόσο φτωχός, που έπρεπε να ονειρεύεται όνειρα από δεύτερο χέρι.
Το βιβλίο είναι ένα πουλί με πάνω από εκατό φτερά για να πετά.
Ανώνυμος είναι ένας επιζών όλων των εποχών που πάντα είναι ο ίδιος.
Εκείνες οι γυναίκες που έκαναν τα πορτρέτα τους με λύρα ήταν οι τενίστριες της ποίησης.
Αυτοί που περιμένουν ότι από ένα μυθιστόρημα θα βγάλουν λαγό είναι που παίρνουν τη λογοτεχνία για κυνήγι.
Αυτός που παίζει σαξόφωνο παίζει το κέρας της Αμαλθείας της μουσικής.
Οι παλιές ταινίες έχουν μια θλιμμένη βροχή από γηρατειά.
Υ.Γ. Η δεύτερη γκρεγκερία μας θυμίζει μια φράση του Πινόκιο από την ομώνυμη κινηματογραφική ταινία με την Λολομπριτζίτα και τους αξέχαστους Φράνκο και Τσίτσο:
"Είναι τόσο φτωχός που το τζάκι στο σπίτι του είναι ζωγραφισμένο." (Για τον Τζεπέτο)
Η τελευταία, έναν υπέροχο στίχο του Νίκου- Αλέξη Ασλάνογλου:
"Και η βροχή άφηνε φωνογράφους μες στη νύχτα".
Χαίρετε!
@ lapsus digiti: Σ' ευχαριστώ για τη συμπλήρωση. Χαίρε!
ΑπάντησηΔιαγραφή