GEORG TRAKL

ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΕΑΡ

Στην ώρα που βαθαίνει πια το μεσημέρι
σ' έναν παλιόβραχο είχα πάει και καθίσει.
Μ' ενδύματα λαμπρότατα -η ώρα τό 'χε φέρει-
τρεις άγγελοι ορθοί στου ήλιου στέκονταν τη βρύση

Μπροστά μου εκεί. Ω άνοιξη, όλο μ' έγνοιες και μεράκια!
Γύρω έλειωναν τα τελευταία χιόνια ανάρια,
και τρεμοπαίζαν της σημύδας τα μαλλάκια
στης λίμνης τα ψυχρά νερά και τα καθάρια.

Γαλάζια από τον ουρανό κατέβαινε αύρα -
και να κυλάει ένα σύννεφο μαζί της είδα.
Στα ουράνια εκεί που κοίταγα με ονείρου λαύρα
γονατιστοί οι άγγελοι ήσαν μπρος σε μια ηλιαχτίδα.

Πουλί θαυμάσιους μύθους να λαλεί είχε αρχίσει
που το βαθύ τους νόημα ήξερα να πιάνω.
Μα πριν η πρώτη σου η λαχτάρα εσέ ηρεμήσει,
εγώ έπρεπε πια να πεθάνω, αχ, να πεθάνω.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.