ΣΤΑΖΕΙ Η ΔΡΟΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ

GEORG TRAKL

[ΣΤΑΖΕΙ Η ΔΡΟΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ]

Στάζει η δροσιά της άνοιξης,

στάζει από τα σκοτεινά κλαδιά, κι έρχεται η νύχτα
με αστεριών αχτίδες, μιας και ξεχνάς εσύ το φως.

Κάτω από των αγκαθιών την αψίδα ήσουν κι έσκαβε

το κεντρί βαθιά μες στο σώμα το κρυστάλλινο
την ψυχή να παντρευτεί φλεγόμενο της νύχτας.

Η νύφη με άστρα είχε στολιστεί,
η αγνή μυρτιά
που πάνω απ’ του νεκρού τη λατρεμένη όψη γέρνει.

Ψιλόβροχο να θάλλει μες στο ρίγος
και σε τυλίγει της δέσποινας, στο τέλος, ο γαλάζιος επενδύτης.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.