ΜΠΑΛΑΝΤΑ

GEORG TRAKL

ΜΠΑΛΑΝΤΑ (3)

Ο κήπος απλωνόταν αποπνιχτικός στη νύχτα.

Δεν λέγαμε τον τρόμο μας· μας έλειπε το θάρρος.

Ξυπνήσανε οι καρδιές μας από κάτι που όλο αλύχτα,

και σύξυλες εμείναν κάτω απ’ της σιωπής το βάρος.

Και μες στη νύχτα εκείνη ούτ’ έν’ αστέρι δεν ανθούσε·

ψυχή για μας δεν ήταν να μιλήσει, ν’ αντιδράσει.

Μες στο σκοτάδι μοναχά ένας δαίμονας γελούσε:

Με την κατάρα μου θα ζείτε! Υπάρχει μόνο η δράση!

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.