GEORG TRAKL
ΕΠΟΧΗ
Στο
σκουροπράσινο χορτάρι ενός ζώου η όψη
μέσ’
από θάμνους ντροπαλή λαμποκοπάει.
Με
παιδικές φωνές μακρόθεν τραγουδάει
παλιά
μια βρύση. Εκεί παραμονεύω εν όψει
του
ότι άγριες κάργιες με χλευάζουν, κορακίζουν·
σημύδες
γύρω μου καλύπτονται με βέλο.
Που
καίνε τα ζιζάνια ορθός να βλέπω θέλω,
εικόνες
ήρεμα οι φωτιές να ζωγραφίζουν.
Χρυσή
τη γης ερώτων μύθοι αρχαίοι τρέφουν.
Τα
σύννεφα σιωπή στους λόφους πάνω απλώνουν.
Της
λίμνης οι καθρέφτες με το φως στοιχειώνουν,
και
αστραφτεροί, βαριοί καρποί από κει μου γνέφουν.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου