GEORG TRAKL
CONFITEOR
Όσες
πολύχρωμες ο βίος ζωγραφίζει εικόνες
τις βλέπω
σκυθρωπές ν’ ανοίγουν, όποτε βραδυάζει,
σκϊές
κατσαρωμένες, κρύες και θαμπές και μόνες,
που
απλώς να γεννηθούν ο θάνατος τις αναγκάζει.
Κι από
τα πράγματα, σαν πέσουνε τα προσωπεία,
ονείδη,
επιδημίες, φόβους και αίσχη βλέπω ανάρια:
στερείται
ηρώων της ανθρωπότητας η τραγωδία –
κακό
έργο, παίζεται σε μνήματα και από κουφάρια.
Ετούτη
εδώ η έρημη όψη, η τόσο ονειρική, με αηδιάζει.
Χρειάζεται
εντολή άνωθεν, να ρθεί να με στηρίξει:
ηθοποιός
που λέει τον ρόλο του σάμπως ν’ αδειάζει
απελπισία,
πίεση είμαι. – Αλήθεια, μα τί πλήξη!
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου