GEORG
TRAKL
[Ω
ΓΥΜΝΕΣ ΑΠΟ ΦΥΛΛΑ ΟΞΙΕΣ, ΤΟ ΜΑΥΡΩΠΟ ΤΟ ΧΙΟΝΙ]
Ω γυμνές από φύλλα οξιές, το μαυρωπό το
χιόνι.
Απόσιγα φυσά ο βοριάς. Τούτο δω το καφέ μονοπάτι
κάτι σκοτεινό το πέρασε πριν ρθουν φεγγάρια
Μονάχα το φθινόπωρο. Πάντα πέφτουνε οι νιφάδες
στα γυμνά κλαδιά
στο στενό και τ’ αχαμνό καλάμι· πράσινο τραγουδάει κρύσταλλο στη λίμνη
Τ’ αχυροκάλυβο αδειανό· και κάτι παιδιάστικο
είναι οι σημύδες που κυματίζουνε στον άνεμο της νύχτας.
Ω, το δρομάκι που παγώνει σιγανά μες στο σκοτάδι.
Και το σπίτι σε τριανταφυλλένιο χιόνι μέσα
Απόσιγα φυσά ο βοριάς. Τούτο δω το καφέ μονοπάτι
κάτι σκοτεινό το πέρασε πριν ρθουν φεγγάρια
Μονάχα το φθινόπωρο. Πάντα πέφτουνε οι νιφάδες
στα γυμνά κλαδιά
στο στενό και τ’ αχαμνό καλάμι· πράσινο τραγουδάει κρύσταλλο στη λίμνη
Τ’ αχυροκάλυβο αδειανό· και κάτι παιδιάστικο
είναι οι σημύδες που κυματίζουνε στον άνεμο της νύχτας.
Ω, το δρομάκι που παγώνει σιγανά μες στο σκοτάδι.
Και το σπίτι σε τριανταφυλλένιο χιόνι μέσα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου