ÉLISE
TURCOTTE
ΛΕΥΚΕΣ ΝΟΤΕΣ
Νότες λευκές
ρυθμός αργός σαν καταιγίδα.
Τον ίδιο αέρα ανασαίνουμε
εν κενώ
σ’ ένα διαμέρισμα μέσα, μια νύχτα
σε μέγεθος φυσικό.
Ο κατάλογος τελειώνει κοντά στον τοίχο
όπου έχεις γράψει των απόντων τα ονόματα.
Τα μάτια σου πονάνε, τα μάτια σου
περνάνε στον άλλο κόσμο.
Συγκεντρώνομαι στα σύκα που είναι στο τραπέζι.
Σκέφτομαι στη γλώσσα των λίθων.
Δες πού πας, πού θα περιπλανιέσαι.
Δες πού, σε ποιό μέρος εγώ σε γύρευα.
ρυθμός αργός σαν καταιγίδα.
Τον ίδιο αέρα ανασαίνουμε
εν κενώ
σ’ ένα διαμέρισμα μέσα, μια νύχτα
σε μέγεθος φυσικό.
Ο κατάλογος τελειώνει κοντά στον τοίχο
όπου έχεις γράψει των απόντων τα ονόματα.
Τα μάτια σου πονάνε, τα μάτια σου
περνάνε στον άλλο κόσμο.
Συγκεντρώνομαι στα σύκα που είναι στο τραπέζι.
Σκέφτομαι στη γλώσσα των λίθων.
Δες πού πας, πού θα περιπλανιέσαι.
Δες πού, σε ποιό μέρος εγώ σε γύρευα.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου