JUAN DE TASSIS, CONDE DE VILLAMEDIANA
[ΣΙΩΠΗ, ΣΤΟ ΜΝΗΜΑ ΣΟΥ ΕΡΧΟΜΑΙ, ΑΠΟΘΕΤΩ ΧΑΜΩ]
Σιωπή, στὸ μνῆμα σου ἔρχομαι, ἀποθέτω χάμω
βραχνὴ φωνή, κουφὸ φτερὸ, θλιμμένο χέρι,
ὁ πόνος νὰ μὴν ψέλνει μάταια, ὅταν σὲ φέρει
βαθιὰ στὸν ἄνεμο γραμμένη καὶ στὴν ἄμμο
Στὸν θάνατο τὴ λησμονιὰ θὲ ν᾽ ἀνατάμω,
καὶ ὁρμήνιες θὰ σκορπίσω ποὺ τὶς λένε οἱ γέροι·
κι ἂν σήμερα τὸν λόγο ὑπηρετῶ, ποιός ξέρει
στὸν χρόνο νὰν τὶς ἀποδώσω ἂν θὰ προκάμω.
Τοὺς πόθους θὰ μειώσω καὶ ὅλες τὶς ἐλπίδες·
καὶ στῆς ἀπελπισιᾶς τὸν κύκλο τὸ δικό μου
βραχὺ θὰ θέσω χρονικὸ ὅριο γιὰ τὴ ζωή μου,
νὰ μὴ μοῦ στήνουνε καρτέρι καὶ παγίδες
ὅσοι ἀποβλέπουνε μονάχα στὸ κακό μου —
ἔτσι θὰ ὁρίσω τὴν ἀνώδυνη φυγή μου.
Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου