ΣΦΡΑΓΙΔΕΣ ΤΟΥ ΚΗΠΟΥ

 

FEDERICO GARCÍA LORCA

 

ΣΦΡΑΓΙΔΕΣ ΤΟΥ ΚΗΠΟΥ

 

Οι παλιές κοπέλες,

που δεν αγαπηθήκαν, έρχονται

με τους αγαπητικούς τους

μες στα ήσυχα – νά τες – τα κλαριά.

 

Δίχως μάτια οι αγαπητικοί τους·

κι εκείνες πάλι δίχως λόγια:

στολίδια έχουν χαμόγελα

σαμπως φτερά κατσαρωμένα.

 

Περνάνε κάτω από τις γκρίζες

της πάχνης τουλίπες,

μέσα σ’ ένα ντελίριο λευκό

φώτων μοναζόντων.

 

Το πλήθος το τυφλό

των αρωμάτων σουλατσάρει

πατώντας με τις σόλες του

λουλούδια φύρδην-μίγδην.

 

Ω φως βαθύ, ω φως λοξό

των ξερών πορτοκαλόδεντρων!

Οι αγαπητικοί σκοντάφτουνε

με τις σπασμένες σπάθες τους.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.