ΓΙ᾽ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ

 

PABLO NERUDA

 

ΓΙ᾽ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ

 

Μόλις προσφάτως νεκραναστημένοι

γυρέψαμε γι᾽ ἄλλη μιὰ φορὰ τὴν ἀμβροσία,

γυρέψαμε τὴ γραμμικὴ ζωὴ νὰ βροῦμε,

τὴν καθαρότητα τῶν ὀρθογωνίων,

τὴν χωρὶς καμπύλες καὶ καμπὲς γεωμετρία·

καὶ γι᾽ ἄλλη μιὰ φορὰ εἶχαν ἄρωμα

οἱ γυναῖκες καὶ οἱ ἀντιλόπες,

οἱ ἀγριοβιολέτες καὶ οἱ καμπάνες,

οἱ χειμωνιάτικες θαλασσόσταλες,

καὶ γι᾽ ἄλλη μιὰ φορὰ ὁ θάνατος

μᾶς ἐβούλιαξε στὸ αἷμα στὴν Εὐρώπη.

 

Ξανάψανε μὲς στ᾽ ἄντρα τους

οἱ συγκρατημένοι ἐκεῖνοι λύκοι,

καὶ τῆς πυρκαγιᾶς ἡ παρουσία

ἀπὸ χώρα σὲ χώρα ἁπλώθηκε·

ἡ νύχτα διέσχιζε τὸν τρόμο

πού ᾽χε γεννηθεῖ στὶς μπιραρίες

καὶ μὲ τὸν σταυρὸ τῆς ἀγριότητας

ἐκάρφωσε —τί φρίκη—

τὸ μουστακάκι τοῦ φρενοβλαβοῦς

στὶς ραχοκοκαλιὲς τοῦ κόσμου.

Κανεὶς δὲν μπόρεσε νὰ συγκρατήσει

τὴν αἱμοχαρή, πολυαίμακτη ἀτμομηχανή του.

 

Ἡ μνήμη πιὰ κουράστηκε

τόσους καὶ τόσους νεκροὺς νὰ μετράει:

νεκροὺς μὲ οὖλα ξεσκισμένα

γιατὶ εἴχανε δόντια χρυσά,

νεκροὺς μὲ τὰ μαλλιὰ κομμένα

γιὰ νὰ εἶναι γυμνοὶ τελείως,

νεκροὺς ποὺ σκάψανε ἕνα λάκο

γιὰ νὰ θαφτοῦνε οἱ ἴδιοι μέσα,

νεκροὺς ποὺ ψάχνουν νά ᾽βρουν τὸ κεφάλι τους

στὰ χέρια τοῦ δημίου τους,

νεκροὺς ἀπὸ ἕνα κόκκινο τοῦ ἀέρα χτύπημα

σὲ κάποιου βομβαρδισμοῦ τὸν ἴσκιο.

 

Ὤ, καὶ τὶ δὲν ἔχει δικό του ὁ θάνατος

σὲ τούτου τοῦ αἰώνα τὰ λιβάδια!:

αὐτὸ τὸ Κάθαρμα τὸ ξέρουμε

πὼς ἤθελε νὰ παίξει μαζί μας

καὶ μᾶς ἄφησε ἕναν πλανήτη ἐρείπιο,

πλανήτη στουμπωμένον σκελετοὺς

μὲ ἀφανισμένες πιὰ τὶς πεδιάδες

καὶ μὲ τὶς πολιτεῖες του περίπλοκες,

ξεδοντιασμένες ἀπ᾽ τὴν πυρκαγιά,

μὲ τὶς πολιτεῖες του μαῦρες καὶ ἄδειες

καὶ μὲ δρόμους ὅπου ἔχουν τὴν ἕδρα τους

ἡ ἀπόλυτη σιωπὴ καὶ τὰ ἐγκαύματα.

 

Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.