Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΤΤΟΥ

 

PIER PAOLO PASOLINI

[Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΤΤΟΥ]

Στην Ιταλία δεν υπήρξε καμία πρόοδος, παρά μόνο μια τεράστια εξέλιξη που συνίστατο στην κατανάλωση περιττών αγαθών: αν, τώρα, τα απαραίτητα αγαθά κάνουν τη ζωή απαραίτητη, τα περιττά αγαθά την κάνουν περιττή. [...]  η αλλαγή της Ιταλίας είναι αρνητική· και αυτό γιατί το θέλει η εξουσία, δεν κατακτάται από κάτω. Η ανοχή είναι ψευδής ανοχή, η ευημερία είναι ευημερία που περιορίζεται στην κατανάλωση περιττών αγαθών. Ο εν λόγω τύπος αλλαγής έχει μεταδώσει στους Ιταλούς μια ιδεολογία που παλιότερα την όριζα ως καταναλωτικό ηδονισμό, μια κοσμική και ορθολογική ιδεολογία μεν, πλην όμως ηλίθια, μυωπική, περιορισμένη, ηδονιστική. Και αυτή είναι η πραγματική ιδεολογία των ιταλικών μαζών: όσο μη συνειδητή και αν είναι, και όχι ακόμη φορμαρισμένη σε τύπους, υπάρχει παρά ταύτα και επηρεάζει όλους τους Ιταλούς, των διανοουμένων συμπεριλαμβανομένων. Κι εγώ συμμετέχω σε αυτήν χωρίς να το θέλω, κι εγώ τείνω κατά μίαν έννοια να αποκτώ περιττά αγαθά, γιατί μου αρέσει να έχω αυτοκίνητο ή να πατάω ένα κουμπί για να έχω θέρμανση. Ύστερα όμως διασώζομαι –και κατά τούτο είμαι προνομιούχος– μέσω της κουλτούρας.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

Πηγή: “Intervista. Italia, sviluppo ma non progresso”, στο:

Pier Paolo Pasolini, Polemica Politica Potere. Conversazioni con Gideon Bachman, a cura di Riccardo Costantini, Chiarelettere, Milano 2015.