FEDERICO GARCÍA LORCA
Ο ΚΗΠΟΣ
Ποτέ δεν εγεννήθηκε, ποτέ!
Μπορούσε όμως να φυτρώνει.
Κάθε στιγμή εβάθαινε,
κάθε στιγμή ανανεωνόταν.
Από δώ! Από κεί!
Πολλαπλασιασμένο το κορμί μου
να περνάει μέσα από χωριά
ή να κοιμάται στη θάλασσα.
Όλα είναι ανοιχτά! Υπάρχουν
για τους κώδικες κλειδιά.
Αλλά ο ήλιος και η σελήνη
μας χάνουν και χάνονται
και κάτω από τα πόδια μας
στοιβάζονται οι δρόμοι.
Εδώ σκέφτομαι όλα
όσα μπορεί να υπήρξαν,
Θεός ή ζητιάνος,
νερό ή μαργαρίτα κόκκινη.
Τα πολλαπλά μου μονοπάτια
πολύ ελαφρά βαμμένα
φτιάχνουν ένα μεγάλο ρόδο
τριγύρω απ’ το κορμί μου.
Σαν χάρτης απίθανος
του πιθανού ο κήπος
κάθε στιγμή εβάθαινε,
κάθε στιγμή ανανεωνόταν.
Ποτέ δεν εγεννήθηκε, ποτέ!
Μπορούσε όμως να φυτρώνει.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου