ΣΟΛΩΜΙΚΟ ΔΙΠΛΟΤΥΠΟ

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

 

ΣΟΛΩΜΙΚΟ ΔΙΠΛΟΤΥΠΟ

 

Στὸν Κώστα Χατζηαντωνίου

 

α. ΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΟΥ ΝΟΥ

 

La nazione vuole di noi il tesoro della nostra Intelligenza individuale vestito nazionalmente.

 

Τὸν θησαυρὸ τοῦ Νοῦ τοῦ καθενοῦ γυρεύει

τὸ γένος νὰ τοῦ δώσουμε: ὅλοι μας — κανένας

μὴ λείψει ἀπὸ τὸ δόσιμο, κανεὶς ἀδένας

μὴν παραλείψει τὸν παλμὸ ποὺ ἀπὸ τὰ σκεύη

 

τ᾽ ἀμίλητα ψυχὲς λαλοῦσες ζεύει, ἱππεύει,

γιὰ νὰ τροχάζει ἀέναα ὣς τὴ χαρὰ τῆς γέννας:

ἔτσι τῆς γλώσσας πλοῦτος, ποὺ νεφροὺς καὶ φρένας

ἐτάζει, φτιάχνεται, ἀβγατίζει, θριαμβεύει.

 

Τὸ ροῦχο του ὁ καθεὶς νὰ δώσει στὸν ἀγώνα —

αὐτὸ ζητάει τὸ ἔθνος: νὰ πλαστεῖ τὸ σχῆμα

τοῦ λόγου, νὰ χωροῦν ἐκεῖ ἡ ὄψη καὶ τὸ γόνα,

 

τὸ στῆθος καὶ τὸ στόμα, νὰ λαλοῦν τὸ ρῆμα

ποὺ θὰ σφυρηλατεῖ καὶ εἰκόνα καὶ κανόνα:

τὴ φόρμα μὲ ἄλλα λόγια. (Ἀκολουθεῖ τὸ ντύμα.)

 

β. ΤΟ ΝΤΥΜΑ

 

La forma sia l’abito del vero senso

profundo d’ogni cosa.

Δίχως φόρμα, δίχως

καλούπι, τύπο, μήτρα δὲν γεννιέται νόημα

γιὰ τίποτα ποὺ τὴν ποιητικὴ σιμώνει

 

ὡς στοχασμὸς ἢ καὶ ὡς μι᾽ ἀχνὴ νεφέλη ἰδέας.

Τὸ σχῆμα τὴν ἀσχήμια καταργεῖ· τὸ σχῆμα

τὸ κάλλος ἐγγυᾶται — μὲ κανόνες καὶ μὲ

τοῦ μέτρου τὸν διαβήτη περιγράφει στίχους.

 

Δίκιο ἔχει ὁ Σολωμὸς ποὺ τὸ ἔνδυμα στὴ φόρμα

ὑπόσχεται, ὅταν πάει νὰ γράψει γιὰ τὰ φῶτα

ποὺ ἀνάβονται στὰ χάσματα, στὶς φόσες τοῦ ὄντος,

 

μὲς στὶς ψυχὲς μὲ περιπαῖχτρες σάλπιγγες ἢ

μὲ ὠδὲς πετραρχιανὲς ἢ τοῦ Ὄσσιαν τὶς σελῆνες —

κι αἰσθάνεται νὰ τὸν σκουντάει ἡ σκιὰ τοῦ Ὁμήρου.