ERIK

ΑΛΕΞΙΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

ERIK

Christine,

λατρεμένη Christine

ο άνδρας με τη μάσκα

Ο Άγγελος τής Μουσικής

σαν σκιά σάς ακολουθεί.

Λαβυρινθώδεις οι Κόσμοι του.

Υπόγειες Λίμνες τρεμουλιάζουν

στης Φωνής του τ’άκουσμα

Περιστρεφόμενά του Κάτοπτρα

(στο Ημίφως των Στοών)

το Πρόσωπο τής Φρίκης καθρεπτίζουν

Εμμονικές οι Σκέψεις

(στροβιλισμοί από Μουσική Θάνατο κι Έρωτα)

Αβύσσους τού μυαλού του πλημμυρίζουν. –

Σας Αγαπά...

με το Πάθος εκείνων που, ποτέ,

δεν αγαπήθηκαν·

ποτέ τους δεν θ' αγαπηθούν.

Christine,

αθώα Christine

"Erik! Δυστυχισμένε μου Erik"

με λυγμούς ψιθυρίζετε

και να! νεκρός

"Le Fantôme de l'Opera"

στα λευκά κείτεται πόδια σας.

Νεκρός, Αυτός που σας Αγάπησε·

με το Πάθος εκείνων που, ποτέ,

δεν αγαπήθηκαν·

ποτέ τους δεν θ' αγαπηθούν.