JORGE LUIS BORGES
ΣΤΗ
ΓΑΛΛΙΑ
Στου
κάστρου τη μετώπη υπήρχε ειδοποίηση:
Βρισκόσουν εδώ,
προτού μπεις μέσα,
και όταν βγεις,
δεν θα ξέρεις πού θα βρίσκεσαι.
Την
παραβολή τη λέει ο Ντιντερό. Σ’ αυτήν είναι οι μέρες μου,
οι
πολλές μου εμένα ημέρες.
Μ’
έβγαλαν από τον δρόμο μου άλλες αγάπες
και
η λογιοσύνη που της αρέσει ν’ αλητεύει,
κι
ωστόσο ποτέ δεν έπαψα να είμαι στη Γαλλία,
και
θα είμαι στη Γαλλία, όταν με καλέσει ο καλοκάγαθος θάνατος
σε
κάποιο του Μπουένος Άιρες μέρος.
Δεν
θα πω το βράδυ και το φεγγάρι· θα πω τον Βερλαίν.
Δεν
θα πω τη θάλασσα και την κοσμογονία· θα πω το όνομα του Ουγκώ.
Όχι
τη φιλία, αλλά τον Μονταίνιο.
Δεν
θα πω τη φωτιά· θα πω την Ιωάννα,
και
οι σκιές που επικαλούμαι εδώ, καθόλου δεν μειώνουν
τη
σειρά την ατελείωτη.
Με
ποιόν στίχο ήρθες στη ζωή μου
σαν
εκείνον τον ζονγκλαίρ του Μπάσταρδου,
που
ετράβαγε τραγουδώντας στη μάχη,
όπου
και μπήκε με το Τραγούδι του Ρολάνδου
και
δεν είδε το τέλος, αλλά είχε προαιστανθεί τη νίκη.
Η
σταθερή φωνή τρέχει κυκλικά από αιώνα σε αιώνα,
και
όλα τα σπαθιά είναι Ντυρεντάρ.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου